اگرچه در آن زمان مقامها و رسانههای امریکایی بهنحوی عنوان کردند که این مواضع صرفاً ادعا است اما گزارش منتشر شده در روزنامه وال استریت ژورنال نشان میدهد که نیروی دریایی امریکا از مدتها پیش از توانمندیهای ایران در جنگ چریکی در خلیج فارس و تنگه هرمز با خبر بوده و درصدد تهیه تجهیزات لازم برای مقابله با این توانمندیهاست.
این روزنامه مینویسد: «به عقیده افسران دریایی امریکا، ایران با مینگذاری در تنگه هرمز یا هجوم به کشتیهای دریای امریکا توسط قایقهای کوچک، دست به تلافی زده و یک جنگ چریکی دریایی به راه خواهد انداخت. ثابت شده که چنین تهدیدات موسوم به جنگ نامتقارن، همانند بمبهای کنار جادهای در افغانستان و عراق، خطرناک و غیرقابل پیشبینی است.
ایران پیشتر تهدید کرده بود در تلافی تحریمهای شدید بینالملل، اقدام به بستن تنگه هرمز خواهد کرد. اکنون کارشناسان نظامی برآورد کردهاند که ایران حدود پنج هزار مین دریایی برای خود اندوخته، از تجهیزات ابتدایی که در تماسها و ارتباطات منفجر میشود گرفته تا مینهای مدرنی که در کف دریا کار گذاشته شده و میتواند برنامه آکوستیک گونههای ویژه کشتیها را شناسایی کرده و درست زیر مهمترین اهداف منفجر شود.
اسکات تروور کارشناس جنگهای مینی اظهار داشت: یافتن و پاکسازی مینهای ایران برای ارتش یک موش و گربه بازی است. به گفته وی، جنگ مین بسیار خطرناک و دشوار است.
ارتش امریکا این اخبار را در اختیار دارد، در آوریل 1988، ناو محافظ یواس اس ساموئل رابرتز، با مین ایران برخورد کرد که تقریباً آن کشتی را غرق کرد. امریکا هم با حمله به دو سکوی بارگیری نفتی ایران و غرق کردن چندین کشتی ایران، دست به تلافی زد. از تهدیدهای اخیر میتوان به اژدرهای پیشرفتهای اشاره کرد که ایران از روسیه خواستار شده است. طراحان نظامی از بابت اژدرهایی که از زیردریاییهای سه کیلویی ساخت روسیه و ایران پرتاب میشوند، نگران هستند، برای نمونه چهار زیردریایی کوچک yono-class کرهشمالی، این نوع کشتی در سال 2010 یک کشتی جنگی کرهجنوبی را غرق کرده و موجب کشته شدن 46 ملوان شد.
زیردریاییهای کوچک ایرانی نمیتوانند در بردهای دور قرار گرفته یا مدت طولانی زیر آب باشند. اما در رویارویی احتمالی در تنگه هرمز میتوانند به راحتی برای حملات مستقر شوند. ایران همچنین از صدها قایق تندروی کوچکی برخوردار است که قادر به حمل همه چیز از مسلسلها گرفته تا موشکهای بزرگ ضدکشتی هستند. در اوایل سال 2008، گروهی از قایقهای گشتزنی ایرانیان به نزدیکی یک گروه محافظ کشتیهای جنگی امریکایی هدایت شدند با وجودی که هیچگونه شلیکی صورت نگرفت، اما این رفتار تحریکآمیز تأکیدی بر خطرات احتمالی است.
تنها کشتیهای معمولی باعث نگرانی نیستند. بلکه ایران میتواند مینها یا حتی موشکهایی را از کشتیهای تجاری به دست گیرد. با وجود چنین تهدیدهایی، شناسایی در مسیرهای کشتیرانی پرتردد خلیجفارس، تقریباً غیرممکن است. آدام گریزت تصریح کرد، نیروی دریایی امریکا علاقمند به وسایل نقلیه زیرآبی جدید اتوماتیکی است که قادر به جستجوی مینها و زیردریاییها بوده و نیز نوعی مسلسل برای مقابله با حملات قایقی ایران نیاز دارد. اخیراً نیروی دریایی از طرحهایی برای دو چندان کردن ناوتیپ کشتیهای مین روبیاش در خلیجفارس خبر داده است.
ارتش امریکا اقدامات دیگری هم انجام داده است. اوایل سال جاری، پنتاگون از طرحهایی برای تعمیر مجدد یک کشتی نفربر به عنوان یک سیاست اجرایی برای انواع مختلف ماموریتها از مقابله با مینها گرفته تا پرتاب هواپیمای کنترل از راه دور، خبر داد. این اقدامات همچنین شامل برپایی عملیاتهای کماندویی با قایقهای کوچک گشتزنی به منظور ردیابی کشتیهای ایرانیان و کشتیهای اسکورت بود.
طراحان نظامی همچنین نگران گسترش زرادخانه موشکهای بالستیک ایران هستند که با همکاری و دانش کرهشمالی ساخته شده است. وزارت دفاع ارزیابی کرده که ایران دارای حدوداً 1000 موشک کوتاه و دوربردی است که بین 90 تا 120 مایل برد دارد.
همچنین موشکهای دوربرد شهاب 3 که تا اسراییل میرسد نیز از بیشترین اهمیت برخوردار است. البته موشکهای ایران فاصله چشمگیری تا تاسیسات ارتش امریکا در کویت، یک یگان نظامی در قطر و ناوگان پنجم امریکا در بحرین دارد.
مقامات سپاه پاسداران ایران تهدید کردهاند که در مقابل حمله هر کشوری به ایران دست به اقدام تلافی جویانه خواهند زد. در آن صورت درگیری با ایران میتواند یک آزمایش واقعی برای طرحهای دفاع موشکی امریکا باشد. همچنین تهدید یک ترور فرضی هم وجود دارد و وزارت اطلاعات و امنیت ایران میتواند برای خرابکاری یا حملات تروریستی، از جاسوسان خاموش خود استفاده کند.»