>>تاریخ سیلی های سیاسی

تاریخ سیلی های سیاسی در ایران امروز 

روز گذشته در مجلس مدیر عامل سازمان هواپیمایی کشوری و معاون وزیر راه طی مشاجره با رئیس هواپیمایی تابان به صورت وی سیلی زد. 

به گزارش جهان به دنبال حادثه هوایی اخیر هواپیمایی تابان ، کمیسیون عمران مجلس، بهبهانی وزیر راه، نخجوان مدیر عامل سازمان هواپیمایی کشوری و عبدالله پور رئیس هواپیمایی تابان را برای بررسی دلایل این سانحه فرا خواند که درپایان جلسه، جملات تندی از سوی عبدالله پور خطاب به نخجوان بیان شد و باعث ضرب سیلی توسط مدیر عامل هواپیمایی کشوری به صورت رئیس شرکت هواپیمایی تابان شد. 

این ماجرای سیلی زدن و سیلی خوردن تنها با فاصله چند روز از سیلی نماینده ورامین به بخشدار صورت گرفت. 

چند روز پیش در جلسه بررسی مشکلات مردم خاوه (یکی از روستاهای بخش جوادآباد ورامین)، نماینده مردم ورامین در مجلس پس از درگیری لفظی با بخشدار به صورت وی سیلی زد. 

درگیری های بین مسئولین که در آن  زد و خورد هم باشد سابقه ای به قدمت سیاست دارد.معمولا اولین اثر درگیری های سیاسی پس از مشاجره چک و سیلی است.احتملا سیلی سیاسی حکم مشت اول را در درگیری های خیابانی دارد.
روانشناسان معتقدند که درگیری های فیزیکی بین افراد با جنسیت و سنین مختلف متفاوت است.مثلا روش رایج در درگیری های کودکانه چنگ زدن است .در پسران در سنین 10 تا 15 سال لگد زدن و در خانمها مو کشیدن است و مشت هم با تعبیر مشت اول مخصوص درگیری های جاهلی کوچه و بازار است . 

روان شناسان همچنان معتقدند که سیلی زدن برخلاف دیگر برخورد های فیزیکی با هدف کوچک کردن و خوار نمودن انجام می شود و از همین رو بیشترین کارکرد را در تنش های سیاسی دارد. تجربه تاریخی هم نشان می دهد که سیلی زدن روش مرسوم در درگیری های سیاسی است و کمتر اتفاق افتاده است که در درگیریهای سیاسی از مشت و لگد استفاده شود.مگر اینکه فرد سیلی خورده در مقام جبران بخواهد واکنش نشان دهد که طبیعتا در آن صورت دیگر سیلی دوم کارکرد سیلی اول را ندارد و فرد مجبور است از مشت و لگد استفاده کند. 

همانطور که گفته شد این نوع سیلی ها فارغ از وجاهت و دلالت آن سابقه دار است.برخی از این سیلی ها برای دفاع از ارزش ها است.برخی برای خدمتگذاری و برخی هم برای درس دادن و البته مواردی هم غیر موجه و بی دلیل است. 

مروری بر تعدادی از این سیلی های سیاسی می تواند در فهم این ابزار سیاستی مفید باشد. 

همانطور که گفته شد سابقه این سیلی ها قرین به سابقه سیاست است واز ابتدای انقلاب هم وجود داشته است و البته فقط هم مخصوص کشور ما نیست.مثلا در مجلس اول که جناب هاشمی ریاست آنرا به عهده داشت یک روز هنگام نطق پیش از دستور صباغیان، پس از آنکه اعتراض‌ها به نطق بالا گرفت، معین‌فر به سمت تریبون رئیس مجلس آمد و دو دستش را بر تریبون می کوبد و فریاد می زند: آقای رئیس، این چه وضعیتی است، چرا مجلس را آرام نمی‌کنید؟ در این هنگام عادل اسدی، نماینده اهواز از راه می رسد و با سیلی محکمی به استقبال معین‌فر می رود .گفته می شود لبخند هاشمی‌رفسنجانی در هنگام تماشای دعوا، از جمله دیدنی‌ترین لحظات ثبت شده مجلس اول است. 

در سالهای اخیر هم از این دست سیلی های سیاسی زیاد دیده شده است.مثلا در مجلس ششم اعلمی‌ به دنبال بررسی ‌تخلفات‌ وزارت‌ نفت‌ با بهزاد نبوی درگیر و مجلس متشنج می شود. نماینده‌ تبریز که به نظرش برخی ‌ اسناد تخلفات را پیدا کرده است سعی می کند از آنها کپی بگیرد که با مقاومت‌ بهزاد نبوی‌ روبه‌ رو می شود. در همین حین عظیمی‌ به کمک نبوی‌ می رود و به‌ سوی‌ اعلمی‌ حمله ور می شود . این درگیری که معلوم نیست با سیلی اول چه کسی شروع می شود در نهایت با مشت اعلمی خاتمه پیدا می کند. 

شاید طی یکی و دو سال گذشته سیلی های سیاسی بیشتر هم شده باشد.از بین همه آنها سیلی «زارعی» به عباسی نماینده رحیمی و دولت جزء مهمترین ها است.این درگیری به دنبال تلاش عباسی برای متقاعد کردن نمایندگان در پس گرفتن استیضاح وزیر کشور صورت گرفت.در ماجرای این برخورد، گفته شد که گوش عباسی دچار آسیب می شود. 

چند ماه پیش در جلسه غیرعلنی و غیر رسمی مجلس هم وقتی محمد حسن ابوترابی فرد رئیس کمیته بررسی کننده حوادث اخیر تهران گزارشی از نتایج بررسی کمیته ارائه کرد دو نماینده مجلس با هم درگیر شدند . 

ماجرا از این قرار بود که هنگامی که ابوترانی در حال قرائت گزارش بود یکی از نمایندگان نسبت به این گزارش اعتراض کرد و آن را گزارشی یکجانبه خواند و گفت: همه جوانب دیدار کمیته با میرحسین موسوی در گزارش ذکر نشده است. 

پس از این اعتراض ، عده ای از نمایندگان خواهان توقف ارائه گزارش بودند اما بیشتر نمایندگان خواستار ادامه قرائت این گزارش شدند. 

در میان این اعتراضات عباسپور نماینده قزوین و طاهرخانی نماینده تاکستان در این جلسه با یکدیگر مشاجره کردند و در نهایت یکی از نمایندگان ، دیگر نماینده هم استانی خود را مضروب کرد و نماینده مضروب هم در ادامه جلسه مجلس و پس از برگزاری جلسه علنی فرصت را مغتنم شمرد و نماینده ضارب را با مشت مورد حمله قرار داد. 

اما در جریان مطرح شدن نامجو به عنوان وزیر پیشنهادی دولت هم خاطره ای از جنس سیلی های سیاسی از وی نقل شده است. ماجرا از این قرار بود که فتاح وزیر وقت نیرو به همراه تعدادی از مدیرانش از جمله نامجو مدیرعامل شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور به مجلس رفته بودند تا پس از اقامه نمازجماعت به کمیسیون های مجلس رفته و پاسخگوی سوالات نمایندگان باشند. اما پس از اقامه نمازجماعت در نمازخانه مجلس، ناگهان یکی از نمایندگان به سمت مهندس نامجو آمده و به بهانه اینکه نامجو وقت ملاقات به وی نداده است، محکم به صورت وی سیلی زد. 
اما اقدام اخلاقی نامجو در بخشش این نماینده باعث می شود، همان شب دکتر لاریجانی رییس مجلس و همچنین تعداد دیگری از نماندگان و مقامات کشور از جمله نماینده مذکور با تماس‌های حضوری و تلفنی از نامجو دلجویی کردند. 

از نمونه سیلی های سیاسی پس از انتخابات می توان به مهمترین آن یعنی سیلی آقای هاشمی به فرزندش اشاره کرد . می گویند این سیلی به دلیل بی‏ادبی های فرزند و بنابراین تربیتی – سیاسی بوده است . 

البته مواردی هم پیدا می شود که از سیلی به عنوان بک نماد و سنبل در سیاست استفاده می شود .مثل اینکه رئیس جمهور به کرات گفته اند :اگر دشمن بخواهد به ما سیلی بزند بداند که سیلی محکم‌تری دریافت خواهد کرد.