سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ خامنه ای                                                            حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُــمْ خامنه ای
سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ خامنه ای                                                            حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُــمْ خامنه ای

سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ خامنه ای حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُــمْ خامنه ای

خبری سیاسی تحلیلی

یادداشت تحلیلی فارس/

IRNON.com
سرانجام، عاشورا مرز خیر و شر را ترسیم کرد
 

1370 سال بعد از سال 61 هجری، سرانجام این عاشورا بود که مرز بین خیر و شر را ترسیم کرد و حجاب منافقانه دشمنی با سند شرف و عزت شیعیان را درید.


 

دیروز، حوادثی در تهران رقم خورد که نمی‌شود آن را صرفاً یک رفتار عادی سیاسی و هوادارانه تلقی کرد. پیش از این هم آنان که طرفدار یک جناح و آنان که حامی یک جناح دیگر بودند، در صحنه‌های فراوان رخ به رخ شده بودند، اما هیچگاه مرزبندی‌ها و جانبداری‌ها تا این حد شفاف و آشکار نبود و هرکس در تحلیل خود، ارزیابی ویژه‌ای از رخدادهای پس از انتخابات ریاست جمهوری ارائه می‌داد. گاهی نقدها، جای تأمل و دقت داشت و اندیشمندان و کارشناسان را به واکاوی اتفاقات سیاسی وامی‌داشت، اما حوادث روز عاشورای تهران، جای هرگونه بحث و مجادله را خالی کرد و صف‌بندی دشمنان فرهنگ و تفکر عاشورا، سند عزت، شرف و آزادگی شیعیان سیدالشهدا (ع) را آشکار ساخت.
تا چند روز قبل، جریانی برای اثبات عقیده خود تقلا می‌کرد و البته در این کوشش به شیوه‌های ساختارشکنانه هم متوسل می‌شد، اما عاشورای حسین (ع) پس از 1370 سال، اندیشه نهایی او را آشکار ساخت و به جرأت باید گفت که هیچ مقطعی جز عاشورا نمی‌توانست این افشاگری را با این موفقیت صورت دهد.
روز عاشورای سال 61 هجری، روز صف‌بندی و جبهه‌گیری تمام حق علیه تمام باطل بود. سیدالشهدا (ع) تا پیش از آن دل‌هایی را با خود و شمشیر همان افراد را علیه خویش می‌دید و می‌دانست که در پس پرده منافقانه و ریاکارانه آنان چه می‌گذرد و دست افراد بی‌بصیرت و فریب‌خورده در دست کدام دشمنان است. می‌دانست که جبهه شرّ چه کینه‌های دیرینه‌ای در قلب خود دارد و قرار است او و اهل بیتش را به کدام جرم‌ به شهادت برساند و به اسیری ببرد.
عده آن افراد، بسیار و یاران واقعی حضرت، قلیل بود، اما عاشورا صحنه نبرد تن‌‌ها و جان‌ها نبود که هرکس کشت، پرچم پیروزی برافرازد و هرکه کشته شد، در گودال قتلگاه به فراموشی سپرده شود. آنان که کم و انگشت‌شمار بودند در تاریخ ماندند و آنان که با لشکری پرساز و برگ، راه را بر فرزند فاطمه (س) بستند و او را با لبان تشنه به شهادت رساندند، از دیباچه تاریخ محو شدند. چرا که تنها در تفکر عاشورا، قلّت و کثرت میزان نیست.
دیروز، یک بار دیگر عاشورا با تمام ظرفیت‌های تاریخی‌اش رخ نمایان کرد. نباید پنداشت تعداد آنها که عاشورا محملی برای فتنه‌جویی‌شان شد، اندک بودند. برعکس، یاران جبهه مقابل، کم و اندک است. لشکر منافقان از عقبه‌ای به وسعت تمام بدخواهان نظام اسلامی برخوردار است و دیروز با فرمانی به میدان آمد که هر شیعه آزاده‌ای را به مطالعه تاریخ فرامی‌خواند؛ آنجا که هزاران نفر به دعوت حاکم شراب‌خوار و فاسقی چون یزید به میدان آمدند و فجیع‌ترین و دردناک‌ترین جنایت تاریخ را آفریدند.
عاشورا همیشه بهترین مقطع برای کشف رمز و تقسیم مرز خیر و شر بوده است. چنانکه در حوادث پیش از انقلاب اسلامی نیز، عاشورا روز پیروزی و عظمت فرهنگ حسینی شد و جبهه شر را با تمام ساز و برگ و افتخارات ظاهری‌اش شکست داد، دیروز نیز با وجود افشای مظلومیت سیدالشهدا (ع) و جسارت به فرزندش، روز سربلندی اندیشه عاشورایی و انقلابی پیروان راستین مکتب تشیع شد.
سرانجامِ آنان که در صحنه کربلا، وقتی سید مظلومان به خاک افتاد، کف زدند و هلهله کردند، برای همانانی که عاشورا را با شادمانی به ریشخند گرفتند، متصور است.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد